Tato stránka nebyla zkontrolována
- dałbym, gdybym miał.
- dałbyś, gdybyś miał,
- dałby, gdyby miał,
- dalibyśmy, gdybyśmy mieli.
- dalibyście, kdybyście mieli,
- daliby, gdyby mieli.
Miałbym do Pana wiełką prośbę | Měl bych k vám velkou prosbu. |
Chciałbym Pana prosić o łaskę. | Prosil bych vás o laskavost. |
Chętnie bym to uczynił, ale teraz nie mogę. | Rád bych to učinil, ale nyní nemohu. |
Gdybyś to zobaczył, tobyś zapłakał. | Kdybys to spatřil, zaplakal bys. |
Na ulice i psa byś nie wygnał. | Ani psa bys na ulici nevyhnal. |
Gdybyśmy wiedzieli, nie pytali byśmy. | Kdybychom věděli, neptali bychom se. |
Chciałbym wiedzieć, która godzina. | Rád bych věděl, kolik je hodin. |
Czy byłbyś Pan tak dobry? | Byl byste tak dobrý? |
Ktoby to był myślał? | Kdo by to byl myslil! |
Pozn. Polák nevyká jako my, nýbrž tyká. Místo: Kdo jste? řekne: Kto Pan jesteś? anebo kto Pan jest? k paní: kto Pani jesteś? anebo: kto Pani jest? Ostatně viz úlohu 9.
8. úloha: Rozkazovací způsob.
Rozkazovací způsob se málo liší od našeho: daj, graj, zacznij, pleć (pleť), proś (pros), weźmij anebo weź (vezmi), widz viz, wiedz věz, jedz jez.
Utvořte k těmto imperativům první osobu množného čísla (dajmy, grajmy) a druhou osobu: dajcie, grajcie.
Ať žije! přeložíme: niech żyje!