Přeskočit na obsah

Stránka:Polsky snadno a rychle.djvu/13

Z Wikizdrojů, volně dostupné knihovny
Tato stránka nebyla zkontrolována
Jak się (śe) masz? Jak se máš?
Mam się dobrze. Mám se dobře.
Czy masz już bilet? Máš už lístek?
Nie wiem, co mam robić. Nevím, co mám dělat.
Czy wiesz co nowego? Víš co nového?
Nie wiem co nowego. Nevím nic nového.
Kto mnie woła? Kdo mne volá?
Nikt nie woła. Nikdo nevolá.
On ci nie odpowię. On ti neodpoví.
Czy macie wiele pieniędzy? Máte mnoho peněz?
Mamy teraz czas. Máme nyní čas (kdy.)
Czy znasz moją matkę? Znáš mou matku?
Witam was, panowie. Vítám vás, pánové.
Rozumiem was. Rozumím vám.
Czy znasz tych kupców? Znáš ty kupce?
Czy znasz tych chłopów? Znáš ty sedláky?
Mamy nową szkołę. Máme novou školu.
Mieszka tutaj pan Nowak? Bydlí tu pan Novák?
Już tulaj nie mieszka. Už tu nebydlí.

Pozn. Matku je matkę, školu szkołę a tak vždy. Tedy mouku mąkę, vodu wodę, ženu żonę, agitacyę, nikoli agitacię. Proč?

Pozn. 2. Tych kupców, tych chłopów znamená dvoje: těch kupců, těch sedláků a ty kupce, ty sedláky.


4.úloha.

Většina polských sloves se končí na ę: Piszę píšu, piszą píšou.

Za krátké české u má polština ę: piszę, idę, jdu, piję, piju. Za dlouhé ú (ou) má ą: piszą, píšou, idą, jdou, piją, pijou.

První a poslední forma (jdu-jdou) se shoduje: Platím se řekne płacę a oni platí je také płacą (obojí forma má c).