Tato stránka nebyla zkontrolována
Jak się (śe) masz? | Jak se máš? |
Mam się dobrze. | Mám se dobře. |
Czy masz już bilet? | Máš už lístek? |
Nie wiem, co mam robić. | Nevím, co mám dělat. |
Czy wiesz co nowego? | Víš co nového? |
Nie wiem co nowego. | Nevím nic nového. |
Kto mnie woła? | Kdo mne volá? |
Nikt nie woła. | Nikdo nevolá. |
On ci nie odpowię. | On ti neodpoví. |
Czy macie wiele pieniędzy? | Máte mnoho peněz? |
Mamy teraz czas. | Máme nyní čas (kdy.) |
Czy znasz moją matkę? | Znáš mou matku? |
Witam was, panowie. | Vítám vás, pánové. |
Rozumiem was. | Rozumím vám. |
Czy znasz tych kupców? | Znáš ty kupce? |
Czy znasz tych chłopów? | Znáš ty sedláky? |
Mamy nową szkołę. | Máme novou školu. |
Mieszka tutaj pan Nowak? | Bydlí tu pan Novák? |
Już tulaj nie mieszka. | Už tu nebydlí. |
Pozn. Matku je matkę, školu szkołę a tak vždy. Tedy mouku mąkę, vodu wodę, ženu żonę, agitacyę, nikoli agitacię. Proč?
Pozn. 2. Tych kupców, tych chłopów znamená dvoje: těch kupců, těch sedláků a ty kupce, ty sedláky.
4.úloha.
Většina polských sloves se končí na ę: Piszę píšu, piszą píšou.
Za krátké české u má polština ę: piszę, idę, jdu, piję, piju. Za dlouhé ú (ou) má ą: piszą, píšou, idą, jdou, piją, pijou.
První a poslední forma (jdu-jdou) se shoduje: Platím se řekne płacę a oni platí je také płacą (obojí forma má c).