k souvislosti, plyne, že »tantum abest, ut v. 3. a Moyse conscribi nequiverit, ut Moysis sensus perquam exprimat.«
Nm 21 13b.14.15. (»Siquidem Arnon terminus est Moab, dividens Moabitas el Amorrhaeos. (14) Unde dicitur in libro bellorum Domini: Sicut fecit in Mari rubro, sic faciet in torrentibus Arnon. (15) Scopuli torrentium inclinati sunt, ut requiescerent in Ar, et recumberent in finibus Moabitarum«) považuje Hoberg (l. c. str. 57.) za píseň z doby pomojžíšské. Hummelar l. c. str. 244. dle opraveného textu překládá:
Bella Jahve (sunto)
contra Weheb in Supha
et contra valles in Arnon (superioris)
et contra effusionem vallium (= Arnon inferiorem)
quatenus extenditur versus habitaculum Ar,
et immititur finibus Moab«,
a považuje celý text za válečný rozkaz (un ordre du jour).
Totéž dle Hoberga (l. c.) lze pravděpodobně říci o písni Nm. 21 17n. (17) »Tunc cecinit Israel carmen istud: Ascendat puteus. Concinebant. (18) Puteus, quem foderunt principes et paraverunt duces multitudinis in datore legis et in baculis suis. De solitudine Matthana.« Dle kritického překladu Hummelauerova (l. c. str. 246.) zní tato piseň: »Atende, putee; cantate alternatim ei — Puteus, quem foderunt principes — quem forarunt inclyti de populo — sceptris, virgis suis.«
K Nm. 27 14 (»Hae sunt aquae contradictionis in Cades deserti Sin«) poznamenává Hummelauer: »Sequentia verba non est locutus Deus, sed a recentiore quodam videntur esse adiecta.« Srv. Hoberg, l. c. str. 55.
Jiná sem spadající místa jsou:
Dt 1 1—5. K v. 1. »Haec sunt verba, quae locutus est Moyses ad omnem Israel trans Jordanem« napsal již Kornelius a Lap.: »Forte Moses scripsit cis Jordanem; sed Josue, vel quisquis haec Mosis diaria digessit, in Chanaan iam consistens pro eo substituit trans Jordanem.« Srv. Hoberg. l. c. str. 57. Hummelauer, Comment. in Deut. str. 163 a nn.
Dt 3 8b.9. (»Qui [reges Amorrhaeorum] erant trans Jordanem, a torrente Arnon usque ad montem Hermon«) viz Hoberg, l. c. str. 55. K verši 9. (»Quem (Hermon) Sidonii Sarion vocant, et
